يـــــا جـــــــــارة الـــــوادى
***********
شيعت احلامى بقلـــــب باك ** و لمحت من طرف الملاح شباكى
و رجعت ادراج الشباب و ورده ** امشى مكانهما على الاشــواك
و بجانبى واه كأن خـــــــــــفوقه ** لما تلفت جهشة المتبــــــاكى
شاكى السلاح اذا خلا بضــلوعه ** فاذا اهيب به فليس بشـــاك
قد راعه انى طويت حبــــــــائلى ** من بعد طول تناول و فكـاك
ويح ابن جنبى كل غاية لـــــــذة ** بعد الشبـــاب عزيزة الادراك
لم تبق منا يا فؤاد بـــــــــــــــقية ** لفتوة او فضلة لعــــــراك
كنا اذا صفقت نستبق الهـــــــوى** و نشد شد العصبة الفتـــــاك
و اليوم تبعث فى حين تهـــزنى ** ما يبعث الناقوس فى النسـاك
*****
يا جارة الوادى طربت و عـــادنى **ما يشبه الاحلام من ذكــراك
مثلت فى الذكرى هواك و فى الكرى**و الذكريات صدى السنين الحاكى
و لقد مررت على الرياض بــــربوة ** غناء كنت حيالها القــاك
ضحكت الى وجوهها و عيـونها ** و وجدت فى انفاسها ريـــاك
فذهبت فى الايام اذكر رفرفا ** بين الجداول و العيـــــــون حواك
لم ادر ما طيب العناق على الهوى ** حتى ترفق ساعدى فطـواك
و تأودت اعطاف بانك فى يــدى ** و احمر من خفريهما خـــداك
و دخلت فى ليلين فرعك و الدجى** و لثمت كالصبح المـنور فاك
و وجدت فى كنه الجوانح نــشوة ** من طيب فيك و من سلاف لمـاك
و تعطلت لغة الكلام و خاطــــبت ** عينى فى لغة الهوى عـيناك
و محوت كل لبانة من خاطرى ** و نسيت كل تعاتب و تشـاكى
لا امس من عمر الزمان و لا غــد ** جمع الزمان فكان يوم رضاك
*****
ابيات غناها عبد الوهاب ****
ابيات لم يغنها عبد الوهاب ****
يا جـــــــارة الــــــوادى
العرض الشجري