حكاية العربى البنا
----------------------
بعد الصلا وهيا زادنا .. نبى عربى صاحب شفاعة
دى قصة جديدة يا سيادنا .. راح نحكيها للجماعة
واحمد واسبح واكبر.. ربى عظيم العطايا
م الشر أرسل يحذر .. واحنا اتبعنا الغواية
نحكى يا سادة كرام .. راجل فى عيلة دنيئة
خلطوا الحلال بالحرام .. وبيستبيحوا الخطيئة
الشغل فى الأصل بنا .. والعربى اسمه يا سادة
والشغلة مش رايجة بينا .. وعياله وياه زيادة
بمرتينه وعياله عايش .. والحالة واقفة معاه
عايش كأنه ما عايش .. للعيبة هما الحماة
والعربى قول جات له شغلة .. ودا عن طريق المعارف
مواسم صحيح بس شغلة .. تدبيش ترع أو مصارف
وجوازه مافى منه حيلة .. ماهو عينه فارغة وواطى
شاف الفقيرة الجميلة .. وتبقا أخت معاطى
وأخوها على قد حاله .. لتنين خدم عند خالهم
الشغل شايلين حماله .. واللقمة أجرة عملهم
وطلبها ناوى الجواز .. وأخوها راضى ووافق
وأى حاجة الجهاز .. ومش مهم التوافق
والسكنى راح تبقا فين .. ومفيشى عنده مكان
شافوا دارقديمة وزين .. واصحابها سافروا كمان
للشيخ أمين دقوا بابه .. قام قال دى دار ابن أخويا
مفتاحها اهو عندى سابه .. وف مصر عيشته يا خويا
إستأذنوه اديهولكم .. الحكم له فى النهاية
وبدون كدا شوفوا حالكم .. قلت لكوا ع اللى معايا
سألوا ووصلوا لصاحبها .. وجابو منه الأمارة
اخدوا المفاتيح حسابها .. والدار دى كات جوا حارة
والحارة دى ملك عيلة .. أشراف ولهم انتساب
ما يقربوش للرذيلة .. للمولى عاملين حساب
العربى عاش فى حماهم .. والشغل قلنا مواسم
الخير يجييه من حداهم .. وهوا ع العيبة راسم
على بابه قاعد تملى .. وعيونه رايحة وجاية
ويبص دايما يا خلى .. على حرمة رايحة وجاية
والعملة دى تبقا عيب .. فى زمانا وللا زمانهم
والعربى ما فى عنده عيب .. ويبص على نسوانهم
والدار دى ايجارها نقدى .. بيدفعه وبدون توانى
إما لأحمد يا فندى .. وإما لزوجته تهانى
والعربى مرة عاكسها .. سمعها كلمة رذيلة
قال يعنى فتك ان عاكسها .. كان قصده فعل الرذيلة
أحمد رجع جات حكت له .. قام قال ما تاخدى فى بالك
أفكار كتيرة أتت له .. وكلها فى المهالك
تانى يوم فى ساعة غداه .. والكل قاعد فى بيته
أحمد جابه من قفاه .. وطلعه بره بيته
فى الشارع ادالو علقة .. بخرزانة سويسى طويلة
الخبطة فى الخبطة عالقة .. والعربى مالهوشى حيلة
واحمد بيضرب ويشتم .. يخرب بيت البنايين
وكمان بيقسم ويحلف .. مافى حد فيهم أمين
بعد ما ضربه تمام .. قام جى شالح هدومه
وقام نيمه بإرغام .. زاحف معرى هدومه
العربى نايم وزاحف .. ودى هيئته فى طلوعه
م الحارة والكل تافف .. على ( .... ) ممنوع رجوعه
سحبه لغاية هناك .. لحارة البنايين
شتم اللى كانوا هناك .. ما حد نطق انت مين
الحال دا واحمد لوحده .. وراجع عصاته فى ايده
مافى حد يقدريعانده .. أو يسأله أيه فى ايده
رجع احمد الحارة تانى .. لدار العربى سكنها
قبل ميقفلها تانى .. شبابيكها ويا بيبانها
قام طلع العفش كله .. بتاع المطرود وأهله
جاب جاز وغرقه كله .. وسابه للولعة تاكله
واهو نارها بتطفى ناره .. وطرده طرد الكلاب
والكل مبسوط فى داره .. والعربى وصله الحساب
وان ما وافتنى المنية .. ولسه فى العمر باقى
راح يبقا فيه مرة تانية .. ونحكى ساعت التلااااقى
-------------------------
هانئ الجمل
حكاية ( العربى البنا )
العرض العادي
