زيـــدان
زال الــبـــــــأس يـــا مـــنـــــــه مـــنـــــــــــادم ويــن هــو الـحــبـيــب فــي ذا الـمــشــيــــــة
مــحــســــن شـــربـنــــا بـــالـــفــــــــرح دائــم أنـــا و الـمــلــيـــــــح فــي ذا الــعــشـــيــــــة
مـحــســــــن ضــيـــاء الـشـمــــس ثـــم الــــراح فـــي الـكــــــــأس
الـــونــيــــس فــــي الـعـيـنـيــن يـجـلـــي لـهـــم الـبــــــــأس
لــقـــيـــت روحــــي فــي بــحـــــر الــهــــوى مـــن حــظـــــيـــــرة
بـالــكــــــأس و الــخــمـــــر و طـــــــرف الــنــــــــاعــــــس
مـحـســـن شـــربـنــــا مــا بـيــن الـمـمـــاشـي فــي بــســتــــــان و نــــــواور تـــخـــلــــــــق
و الـمـقـنـيـــن يـبــــــدع فـــــي تـــــواشــــــي مــن فـــرط الـهـــــوى وجــــده يــــــزعــــــق
مـن لا يـراء حـبـيـبــه كـلـــي مـــا راء شــيء يـســلــــي الـهــــم و ثـيــــابــــه يـــمــــــــزق
مزموم
صـحــت مــن الـهــــوى و الـــدمــــع ســـاجـم و عــســـــى يـــرضــــى و يـعــفــــو عـلـيــــا
مــحــســــن شـــربـنــــا بـــالـــفــــــــرح دائــم أنـــا و الـمــلــيـــــــح فــي ذا الــعــشـــيــــــة
كــأس الــخــمــــر يـــا مــنـــــه مـــــولــــــــع فـــي ذا الـيـــــوم لـــي أهــل الـفـــن يـحــلـــى
و الـســــاقــي عـلــى حــضـــرة يــصـــنــــــع شـــرب الـــراح فــي الـقـطـعـــــان يـجــلــــــى
فــرقــت الــهـــــوى و الــكـــــــأس يــجــمــع أمــلــــــي بــيـــــه ثـــــم قــــــــــــال أمــــلـــى
مـــــلأ بــيــــــه و صـحـــــا ولــى مــنــــــــادم بــهـــــذا الــكـــــــأس مـحــبــــوبـــي ألـيــــــا
مــحــســــن شـــربـنــــا بـــالـــفــــــــرح دائــم أنـــا و الـمــلــيـــــــح فــي ذا الــعــشـــيــــــة
عـــشــــيـــــــــة مـن ضــيــــــــــاه بـالــحــســــــن تـنـشـــــر
عــلــــــى الـلـيـــــالـــي إلـــي ثـــم تــفــخـــــر و الـلـــــه
لــــــو رأى الـــــمــــــــــرء صـــيــــغـــــتـــــــــــــه لــــــــــن
تــقـــــــوى الــشــــمـــــــــــس عــلـــــــــى الــــقــــمــــر
مــن لا تــهـــــــوى آش هـــــو حـــيـــــــاتــــه مــــن الـلــــــوم بـيـــن الــخــمــر الصـــافــي
و إلـــي تـنــظـــــر لــه تـعــــرف صــفـــــاتـــه كـــالـمـصــبـــــــاح بـعـــد الـهـــوى طـــافــي
عـلــى مـــــؤنــســـــــي نـــهــــــــــوى ذاتــــه مـــــــلأ زمــــانـــــــــي وعـــهـــــــده وافـــي
رآنــــي الــــيـــــــــوم حـــبـــــــي حـــــــاكـــــم و الــمــحـــبـــــــوب يــتــحــــكـــــــم عـلـيـــا
مــحــســــن شـــربـنــــا بـــالـــفــــــــرح دائــم أنـــا و الـمــلــيـــــــح فــي ذا الــعــشـــيــــــة
زالــــــــت لـيـــــــــالــيــهـــــــــــا بـــــالـــــــــــــــزهــــــــــو
و الــكــمــــــــال تـمـنـعـــت ضــحـــايــــا بــالــــوحــــــدة
و الــكـــــالــــــــي ثــلــــــث عـــشــــــيــــــــــــــــة مـــــــــع
كـحـيــل الـشــفــــر و لا عـكـــس فــي شـربـنــــــــا قـــط
هــــذا هــــو زجـلـــــي كــالـــــذهــــب يــوقـــد عـلـــى مـــؤنـســــي حــبــــي نــــور عـيـنــي
أنــي فـــي الــهــــــوى عــشـقــــــي مــجــــدد قــــــاســــــــم فــي الأدب و الطـريقـة فــانـي
و الـــســــــــلام قـــــرأتــــــــه مــــــــــؤكـــــد للــحــــــاضــــريـــن و الـلـــي غـبــوا عـنــي
صــحــــت مـن الــذنـــــوب و الـلــــه راحـــــم ربـــــي بـــــــرضـــــــاه يـعــفــــــو عـلـيــــــا
مــحــســــن شـــربـنــــا بـــالـــفــــــــرح دائــم أنـــا و الـمــلــيـــــــح فــي ذا الــعــشـــيــــــة
__________________
"هَذَا الفَّنْ حَلَفْ : لا يَدْخُلْ لِرَاسْ جْلَفْ ! "
الناس طبايع ,, فيهم وديع و طايع,, و فيهم وضيع و ضايع .... إذا دخلت للبير طول بالك ,,,و إذا دخلت لسوق النساء رد بالك....إلّلي فاتك بالزين فوتو بالنظافة ولي فاتك بالفهامة فوتو بالظرافة ... القمح ازرعو و الريح يجيب غبارو ,,,و القلب الا كان مهموم الوجه يعطيك اخبارو.....و للي راح برضايتو ما يرجع غير برضايتي,, ,ولا تلبس حاجة موش قدك,,, و لا على حاجة فارغة تندب حظّك ,,,و ما يحكلك غير ظفرك ,,,وما يبكيلك غير شفرك