من أشعار سعدالشرقاوى ـ انا الفلاح وأعمال أخرى

[سعدالشرقاوى]

[سعدالشرقاوى]

فلاح من زمن راح
كلمات/سعدالشرقاوى
كنت باخبط زلطه ف زلطه اولع اْولع اْلف شرارة نار
كنت ببصله وقرنين شـــطه اوكل كل جــــيران الـدار
00000
كانت هدمه بفرد قــــــطان وحدوه وحتّة شال وقميص
ووش ســــديرى من الكتان يكــفّوا لزفة اْلف عــريــس
00000
كانت الشله على مصطبتى تفـــــكر قــبل فاروق الباز
انها تعـــمل حاجه جـــديده تنور اسمها لمـــــبة جـــاز
00000
كانت العرصه ولفلوف قش اشوف دخانهم بيشـــبعنى
كـــــنت اشاوش عمى امين كل العزبه كانت تسمعنى
00000
كنت باكرك واحرت وازرع وارجع الف النورج تانى
رسمة شق الارض ف رجلى ولا يوم ايدى تبات وجعانى
00000
كنت بافــــــكر اعمل حاجه مابتحصـــلش لكل الناس
اطور ساقـــية عمى وخالى تكون همالى ماهش كباس
00000
كنت اتمنى اســــدد دينى وانسى همومى شويه وافوق
ومن مجاميعه اجهز بنتى بطــقم عزال يملى الصندوق
00000
كنت باخاف الفجر يشقــشق وانا متغطى ف وسط عيالى
كنت باخاف لا الارض تشقق وانا نعسان ع اللحف ليالى
00000
كنت باروح السوق مع جمعه وبعدها جمعه ماشوفش عيالى
كنت باشق ف يوم على عمى واقضى يومين فى زيارة خالى
00000
كلمه يقولها صغــــــير عنى تبقى هفيه ولعب صغار
كانت الشخــــطه بتطلع منى توقع فــوقهم سقف الدار
00000
كنت ابيع خلــخال الحاجه واشترى شبه وسيبها تعيط
واللى يفيض من تمنه يكفى مكنه لبنتى التانيه تخـــــيط
00000
كانت العــين بتبص عليه وحالتي ف وسط العالم زايده
وانا راس مالى ودخل عيالى نعجه ونص حمار بالفايده
00000
كانت الحاكـيه وشاي الراكيه ومنجل حامى تمللى ف ايدى
انام وغطايايا شوال ع الساقيه وعمرى ماقلت لندل ياسيدى
00000
كنت باجل فرح العـــــــيل شهر وخمسه وتسـعه كمان
علشان جارى قريبه بعافيه وشاف له منام كان فيه تعبان
00000
كان فى العزبه راجل متنور كل الناس عايشين على حسه
وف رمضان يخبرنا بصومه بعـد الشــــــهر مافرقع نصه
00000
كـــنت باْ روح نافى معايا يسند عندى جدار وسطانى
وارفع باب الدار على كتفى افرد شدى وارجـــعه تانى
00000
اى صغـــــيّر عنى مايقدر يوم قدامى يلف ســــجاره
واللا ف يوم يعوج كلبوشه واللايعـدّى راكبلى حماره
00000
كنت ازامل اخويا وجارى وانفار يامه نفوسهم صافيه
نجدل بوصى ونعرش دارى ونليّــسها بعرق العافــــيه
00000
ونعتب ع اللى ماجاش يساعدنا وياخد ايدنا عشان نبنيها
واللى يجينا عشان يســــــــعدنا يرسم سـبع ونخله عليها
00000
كنا نعالـــــــج كل عـــــيالنا فى دور الحصبه وهمّا صغار
بنلبـــــــــّسهم احمر فاتـــح وبنحـــــبسهم يوم فـــــى الدار
00000
واللى يطوّل مرضه شويه احسن فكره عــشان نداويه
امه تحـــطّه ف جردل ميه يا نشوف سته عشان ترقيه
00000
ماهى كات ست كبيره وعاقله وهــيّا ياناس نــــوارة الدار
تخــــــرم ودن البنت بابره شالتها ف شق فى قلب جدار
00000
كانت الفجر بتصحى تصلّى وف حلتها تخــض السمنه
واتتـــّوه فــــــينا لو تنادينا ولا الابنودى وعمته يامنه
00000
ربعة كيل فيها طاست الطربه معاهم لفة تـــيل ومسلّه
تحك الظلــطه ف قلب محاره وتعمل قطره لعفر الغلّه
00000
لماّ نعوز نحاربها بنضحك كان بيــــــبان من لوية بوزها
علــشان سابع سنه متوفى وغالى عليها المرحوم جوزها
00000
انا كان عندى الرف العالى فـــــيه السبحه ووش ســــديرى
وكل اوراقى الخاصه شايلها ف ظرف جواب ف شرابى الميرى
00000
لو كان خيرى ف يوم حصلكوا وخللا الدنيا مشت وياكو
اوعوا لاتنسوا الزمن الماضى وافتكـــرونا ولو بدعاكو
000000
مع تحيات/سعدالشرقاوى