عمي اسماعين(رقم2)

[سعدالشرقاوى]

حكايات تحت التوته
(رقم2عمّى اسماعين)





مرّه تانـــيه كـــنت قاعد
لمّا فاض بيّا الحنـــــــين
نفسى حدّ يقول لى حاجه
كات بتحصل من سنــين
,,,
حسّيت بخطوة حدّ جانى
جـــــه ينادى قــلت مين؟
روحت فارد طولى واقف
قـــلت اهلا ياسماعــــين
,,,
كلمه منىّ وكلـــــمه منـّـه
قال لى قوم وكــّـلنى توت
قلت حـــاضر من عـنــيّه
قعـــدتك وحــشانى موت
,,,
يالله قول لى ع الحـــكايه
لمّا جيت من مصر ماشى
يوم ما بعت القطن كلــّـه
وقلت اتاجر فى المواشى
,,,
قال تعالى اقعد فى ريحى
وخللىّ توتك مش ح ضوقه
يومها كات المعده جامده
وباكل الفجل بعـــــروقه
,,,
كنت قاعـــد مرّه يابنى
والعيال قعــــدين معايه
خدتهم كده بالســــياسه
وقلت فيه مشوار ورايه
,,,
بعد جمع القطن ناوى
انىّ ازور سيدنا الحسين
له حـــــدايا ندر بايت
يومها كان الندر دين
,,,
خدت ست البيت معايا
برضه نادره وجت تزور
من بلــــــدنا قمنا بدرى
وروحنا راكبين البابور
,,,
البابور عــــــــــمّال يزمـّـر
واحنا طبعا فى انبـــــــساط
ع المحطـّـه ف مصر شوفنا
خلق ولا ســــــوق التلات
,,,
عينى اوّل شـئ تـشــوفه
ع المحطــّه شئ كسوف
الحــــريم اجسامها باينه
والشــباب عمّال يشوف
,,,
عزيزه بصّـتلى و قالت لى
احنا فـــين قول ياسماعين
انت جاى تدخل فى سيمه
واللاّ ح تزور الحـــسين؟
,,,
شوف رجالهم ياسماعــــين
وخدين حريمهم تحت باطهم
حتــّى مش متعــــــــفـّرين
ماعندهمش دراس فى غيطهم
,,,
ياختى واحده كبيره شايبه
شايله كلب يادى الكسوف
ياسماعــين استر عـيونك
ع البشر اوعاك تشوف؟
,,,
من غير مؤاخذه البنت ماشيه
مع الولد ماسكين اديـــــهم
لو حد جارهم صدفه شافهم
يقول ياعيب الشــّوم عليهم
,,,
اللى داهنه الوش بوهيه
واللى توبها ماكفهّاش
واللا يمكن غصب عنها
الترزى خد بقيت القماش
,,,
الناس فى مصر بيجروا خالص
ع القدم من غير حمـــير
لا فيه كبير يعزم علينا
بالغدا ولا بالعصـــــير؟
,,,
الحريم دى اشمعنه ماشيه
قالعه توب الحـــشمه ليه
فين راجلهم فـــين ابوهم
عيب وليه ساكتين عليه؟
,,,
قلت مالك بس بيــــــــهم
كلّ واحد عـقله فـــــــــيه
دول حريم مالهمش رابط
واحنا مالنا ونعــــمل ايه؟
,,,
امانه يــــاهل البـــــيت امانه
صونوا مصر فى الموضات
ياحســـــــــــين ياست زينب
دانتوا ليكم معجــــــــــزات
,,,
رحنا نركب واصله تانيه
نحتوا فيها الارض نحت
قالت هيالى مصر فوقنا
واللاّ هـيّا الدنيا تحـــت
,,,
ياسماعين ماتعلــّى صوتك
زحمه يامه ونفسى اسمع
عايزه اطلع فى الطراوه
ياسماعين روحى ح تطلع
,,,
اصل فيه كام قطر واقف
والبشر ملموم علــــــيهم
هوّ دا السّـلــّم ياسمــــعه
اللىّ منــّـه نزّ لــــــوهم
,,,
هوّ كان فيه حدّ قل لى
انّ تحت الارض قــطر
واللاّ بافــهم فى الكتابه
واللا باعرف اقرا سطر
,,,
كنت محــروج من مراتى
وعمرى ما حفرّط فى هبتى
خــفت اسال حدّ حاجــــه
يكـتــشف جـهلى وخــبتى
,,,
قلت لو فى العمر يوم
لازم افهم فى الكتابه
وعرفت العلم نور
وهوّ دا سلاح الغلابه
,,,
فزّى قومى يالـلـــه نطلع
م المحطهّ القــــــطر فات
فيه ولد حسّـــــــيت بايده
فى الزحام لطش الحجات
,,,
قلت لازم اجرى اجـــيبه
التقـــيتها ماسكه أيــــدى
والبشر ملــموم عـلـــــينا
تقول سايبنى لمين ياسيدى
,,,
واللىّ فـيــهم قـلـــبه طيّب
يجرى ويســكـّت عــزيزه
واللىّ عنده فلوس فى جيبه
يمدّ أيــــده يجـــيب بريزه
,,,
قـلت مش عايـــز فـلوس
بدّى ناس ف قلوبها تقوه
يوصّـلونى انا وعــزيزه
لحــدّ تــوتة الــــشراقوه
,,,
بسرعه اهل الخــير خدونا
وركــــّبونا ع البابــــــــور
مارضيناش فى مصر نقعد
دمّى كــــــان عـــمّال يـفور
,,,
دا ف بلـدنا العـــفـّه غاليه
وفيها تعــــــدل كلّ مايله
والمديـــنه سيفها ماضى
عايزه فاضى وايده طايله
,,,
خدت درس العمر يابنى
ورحت نادم ع الليّ فات
من يوميها الجهل سابنى
وابتـــديت اعرف لغات
,,,
(مع لقاء فى الحكايه رقم3)