يا جارة الوادي
(قصيدة الى زحله)
شــعر: أحمد شوقي
بياتى
التاريخ :1928
يا جـــارة الوادى طربت و عـــادنى **ما يشــــــبه الاحلام من ذكــراك
مثلت فى الذكرى هواك و فى الكرى**و الذكريات صدى السنين الحاكى
و لقد مررت على الريـــــاض بــــربوة ** غناء كنت حيـــــــالها القــاك
ضحكت الى وجوهـــــها و عيــــونها ** و وجدت فى انفاســـها ريـــاك
لم ادر ما طيب العنـــــاق على الهــــوى ** حتى ترفق ســاعدى فطـواك
و تأودت اعطــــاف بانك فى يــدى ** و احمـــــــر من خفريهما خـــداك
و دخلت فى ليلين فرعك و الدجــــــى** و لثمت كالصبــــح المـنور فاك
و تعطلت لغـــــــة الكلام و خاطــــبت ** عيــــنى فى لغة الهوى عـيناك
لا امس من عمـــــر الزمان و لا غــد ** جمـع الزمان فكان يوم رضاك