[عادل صموئيل]

احبائى
اقدم لكم من روائع تراث عبد الحليم حافظ

فى يوم فى شهر فى سنة

اتمنى ان تحوز رضاكم
الاغنية دى اهم ما فيها ان معظمها ادليب .. والادليب بيحتاج احساس اكتر وتشغيل الاذن اكتر مش بيعتمد على النوتة فقط ,, ولكن بيحتاج انك تكن حافظ اللحن 100% .. والنوتة بتبقى استرشادية فقط .. لأن عنر الادليب ما ممكن يتكتتب محدد 100% ولو اتكتب محدد جدا جدا حايطلع دمه تقيل فى العزف لنو حيكون من غير احساس
فى الاغنية دى اهم مافيها لما تسمع عبد الحليم وقوته وعظمته واحساسه وكل ما يخطر على بالك من الشروط التى تتواجد فى كلمة مطرب حسب المواصفات القياسية .. والادليب ده من اهم انواع الفن اللى اتحرمنا منها مع وجود الناس اللى بيغنوا دلوقتى ,,, الادليب بإختصار هو تصور بيضعه الملحن .. والمطرب العبقرى بيشرب التصور ده وبيضيف من عنده شىء .. بس اخطر ما فى الموضوع انه بيضيف اليه شىء يحليه ويقويه مش يفسده .. يعنى من اهم السمات الاساسية اللى بتحصل فى الدليب ان المطرب لما بيتسلطن بيخرج عن اللحن شوية .. وبالذات فى الحفلات .. ومن هنا المطرب الفاشل او اللى مش فاهم بيعمل ايه ممكن يدمر اللحن ,,, وللعلم ياما حصلت قدامى ان ملحن كبير بيبطل يلحن لمطرب بسبب الكارثة دى .. يعنى واحد بيدعى انو مطرب وبيلعب فى اللحن يشوهه وعادة اللى بيتداول الحفلات الاخيرة مش الاولى ..لذلك بتلاقى ان الجمهور ابتدا يسمع التحريف المشوه وده طبعا بيسىء الى الملحن
مع اطيب تحياتى