[على عبداللاه]

قالتلى بشوق وحنيه
علشانك
يا قلبى وروحى وعنيا
هجيب سجاده سحريه
أسافر بيها لعيونك
لأنى حقيقى مجنونك

ويبهرنى الطريق والضى
وتطوينى السحايب طى
وما ألاقى لعشقك زى
وأموت لو عشت من دونك
ما أنا فى الأصل مجنونك

ياروحى يا كل تكوينى
يا عمرى وقلبى وحنينى
نادينى اللحظه تلاقينى
أحبك عمرى ما أخونك
لأنى حقيقى مجنونك

وأحبك فوق ما تتصور
لبعدك عنى ما هقدر
وعمرى فـ يوم ما هتغير
ولا تظلمنى بظنونك
ما أنا فى الأصل مجنونك

وإنت كل دنياى
صدى صوتى ومحياى
وطول العمر جواى
وأتمنى أكون كونك
لأنى حقيقى مجنونك

ولو قلبك ظلمنى فـ يوم
هسامحك وأحسبك مظلوم
ولا تبعد
فى بعدك ما يجينى نوم
فسيبنى أعيش مسجونك
ما أنا فى الأصل مجنونك